Historia szkoły
Historia szkoły to życiorys zbiorowy, z którym wielu ludzi związało swoje życie zawodowe. Gmach naszej szkoły był budowany od 1910 roku dla potrzeb pruskiego Królewskiego Seminarium Nauczycielskiego. Istniało ono do 15 czerwca 1922r., kiedy to po Plebiscycie w Tarnowskich Górach ówczesny Wydział Oświaty Publicznej wydelegował komisję do przejęcia tego zakładu od władz niemieckich.
W skład komisji weszli nauczyciele, a jednocześnie organizatorzy przyszłej szkoły dr Jan Reginek, ks. Piotr Kowolik i prof. Henryk Wójcik. W dniu 1 września 1922r. powstało, zatem i rozpoczęło pracę pierwsze, na polskim Górnym Śląsku, polskie Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie w Tarnowskich Górach.
Dyrektorem szkoły został dr Jan Reginek, a skład pierwszego grona pedagogicznego był następujący: prefekt ks. Piotr Kowolik, prof. Henryk Wójcik, prof. Florian Krawiec, prof. Antoni Małota, prof. Pikdelski, prof. Antoni Wójcikiewicz, prof. Józef Knosała. W miarę rozwoju do Seminarium przybywali nowi nauczyciele: prof. Stanisław Ciekliński, prof. Władysław Babirecki, prof. Antoni Włodarski, prof. Maksymilian Apostoł, prof. Pikdelski, prof. Woźniaczek, ks. Peikert.
Program nauki oprócz przedmiotów ogólnokształcących i zawodowych uwzględniał również przedmioty artystyczne, każdy uczeń uczył się grać na skrzypcach, fortepianie i organach. Nastroje uczniów były entuzjastyczne. Pochodzili ze wszystkich trzech byłych zaborów. Pedagodzy mieli jeden wspólny cel – wykształcić przyszłego, dobrego nauczyciela – gorliwego patriotę. W latach 1925 – 1937 ukończyło seminarium ok. 400 wykwalifikowanych nauczycieli, przygotowanych do pracy w polskich szkołach na Górnym Śląsku i na Opolszczyźnie, która w wyniku podziału znalazła się po stronie niemieckiej.
W roku 1924 Rada Miejska w Tarnowskich Górach ufundowała dla Seminarium tablice pamiątkową Karola Miarki – działacza narodowego Górnego Śląska, nauczyciela, publicysty pisarza i wychowawcy. Szkoła odtąd nazywała się: Seminarium Nauczycielskie imienia Karola Miarki. Równocześnie Rada Miejska ufundowała stypendia dla uczniów pochodzących z Tarnowskich Gór i powiatu tarnogórskiego. Osiągnięcia Zakładu Kształcenia Nauczycieli były duże. Powstały pracownie fizyczno-chemiczne, geograficzno-matematyczne, uczniowie wykonywali pomoce naukowe w utworzonych w tym celu warsztatach stolarsko-mechanicznych. Szkoła jako środowisko kulturalne urządzała koncerty, organizowała występy teatralne, rozwijało się harcerstwo. Opinia o uczniach, a potem absolwentach, była bardzo dobra. W latach 1932 – 1939 udostępniano pomieszczenia naszej szkoły polskiemu Liceum Raciborskiemu, ze względu na rozpoczęte w Raciborzu akcje germanizacyjne. W 1937r. w Polsce likwidowano Seminaria Nauczycielskie, otwierano trzyletnie Licea Pedagogiczne, do których przyjmowano absolwentów tzw. małego gimnazjum, tym samym kształcenie nauczycieli wydłużyło się.
Pierwszym Dyrektorem Liceum Pedagogicznego został Władysław Strumiłło. Druga wojna światowa przerwała naukę w Liceum Pedagogicznym. Po zajęciu Tarnowskich Gór przez hitlerowców Zakład posłużył za lokum dla Żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego z Łalkenau. Pod koniec wojny szkoła została zamieniona na szpital wojskowy. W 1945 r. wznowiono pracę tej placówki jako Liceum Pedagogiczne – pięcioletnie. W skład powojennego grona pedagogicznego weszli np.: Aniela Gralakowa, ks. Robert Przewodnik, profesorowie: Henryk Wójcik, Władysław Babirecki, Helena Karczewska, Antoni Wojcikiewicz, Stanisław Bober, Jan Dryś, Jan Gola, Zofia Greczynowa, Marian Słania, a później Jan Niedziela, Stefan Wróbel, Piotr Świerc, Janina Miodek, Janina Maśkowa, Eugenia Lisikowa. Kolejnymi dyrektorami byli: Jan Koza, Józef Tor, Władysław Bachowski, Elżbieta Sitkowska, Stanisław Książek, Stanisław Mistygacz, Ludwik Cyran.
W 1957 odbył się zjazd byłych wychowanków Seminarium Nauczycielskiego i Liceum Pedagogicznego z lat 1922 – 1956. Bezpośrednim inicjatorem zorganizowania zjazdu i ufundowania tablicy pamiątkowej poświęconej nauczycielom – ofiarom terroru hitlerowskiego był m.in. Henryk Wójcik. Inicjatywy Wójcika podjął Świerc i ówczesny dyrektor Ludwik Cyran. Organizatorzy zjazdu chcieli w ten sposób uczcić 35 rocznicę powstania Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Tarnowskich Górach, a zarazem zbliżyć do siebie wychowanków dwóch pokoleń. Spotkanie zjazdowe ukazało wysokie wartości wychowawcze szkoły w okresie międzywojennym – albowiem pokolenie, które je ukończyło w latach 1924 – 1939 było tą generacją, która zdawać musiała egzamin z patriotyzmu w najtrudniejszym dla Polski okresie 1939 – 1945. Nie obeszło się niestety bez ofiar – stąd zjazd byłych wychowanków połączono z uroczystym odsłonięciem tablicy ku czci poległych i pomordowanych w obozach koncentracyjnych nauczycieli. Koedukacyjne Liceum Pedagogiczne istniało do 1970 roku. Warto zaznaczyć, że mury tej szkoły opuściło wielu wszechstronnie przygotowanych nauczycieli, którzy uczyli lub nadal uczą dzieci i młodzież, prowadząc jednocześnie drużyny harcerskie, zespoły artystyczne, kluby sportowe.
Pasję pracy, służby społecznej przekazali im wspaniali pedagodzy tej szkoły, z których większość już niestety nie żyje.
W czerwcu 1971 roku zlikwidowano Podstawową Szkołę Ćwiczeń, która jako ośrodek praktycznego szkolenia przyszłych nauczycieli współistniała z Seminarium Nauczycielskim, a potem z Liceum Pedagogicznym od roku szkolnego 1923 – 1924. Kolejny ważny rozdział w historii tego budynku rozpoczął się w roku 1967, kiedy powstało Technikum Chemiczne o specjalności: analiza chemiczna. Dyrektorem został mgr Julian Gwóźdź – bardzo dobry organizator, dydaktyk i wychowawca.
Z jego inicjatywy nastąpiła generalna przebudowa lokalowa budynku. Powstały doskonale wyposażone pracownie chemiczne, sala audytoryjna, pracownie innych przedmiotów. Zatrudniono wielu wybitnych nauczycieli z chemii – uczących do dzisiaj w tej szkole. Współpracowali z nim jako wicedyrektorzy: np. Jan Niedziela – długoletni, zasłużony nauczyciel i wychowawca młodzieży i np. Jolanta Wójcik – wspaniały pedagog, przyjaciel młodzieży. Nasza szkoła zaczęła się rozwijać.
1-go września 1971 r. powstaje dwuletnia, pomaturalna Szkoła Medyczna Techników Analityki; obecna nazwa: Medyczne Studium Zawodowe, w którym w okresie 20-stu lat powstały następujące wydziały: analityki, farmacji i pielęgniarstwa.
Na początku lat siedemdziesiątych powiat tarnogórski odczuwał pewny brak personelu medycznego, ponieważ wybudowano nowy wielki szpital miejski rozbudowano wojewódzki Szpital Chirurgii w Piekarach Śląskich oraz działało Centrum Rehabilitacji w Reptach Śląskich. W dniu 1-ego września w budynku przy ul. Opolskiej 26 znalazła siedzibę nowa szkoła – Liceum Medyczne dla uczniów, którzy ukończyli szkołę podstawową i pragnęli w toku pięcioletniej nauki, zdobyć zawód pielęgniarki/pielęgniarza. Wprowadzenie nowego profilu kształcenia wymagało w szkole zatrudnienia magistrów pielęgniarstwa, lekarzy i farmaceutów oraz stworzenie pracowni do nauki zawodu. Organizacją Liceum Medycznego zajęła się pani Renata Głąbica – człowiek o niezwykłej energii.
KALENDARIUM HISTORYCZNE
1909 – ukończono budowę Królewskiego Seminarium dla Nauczycieli w Tarnowskich Górach
1922 – utworzono Polskie Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie i Podstawową Szkołę Ćwiczeń
1924 – decyzją Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach Seminarium Nauczycielskiemu nadano imię Karola Miarki
1932 – 1939 – uczennice Polskiego Liceum Żeńskiego z Raciborza korzystały z budynku wraz z Seminarium Nauczycielskim
1937 – zmiana nazwy szkoły z Seminarum Nauczycielskiego na Liceum Pedagogiczne
1945.02 – wznowienie działalności placówki jako 4 letniego koedukacyjnego Liceum Pedagogicznego. Prowadzono również 6-miesięczne i roczne kursy nauczycielskie
1967 – otwarto Technikum Chemiczne
1970 – likwidacja Liceum Pedagogicznego
1971 – utworzono 2-letnie Medyczne Studium Zawodowe – wydział analityki medycznej
1973 – powołano Liceum Medyczne – o specjalności pielęgniarstwo
1974 – utworzono 4-letnie Chemiczne Liceum Zawodowe
1975 – otwarto nowy wydział Liceum Medycznego – analityka laboratoryjna
1976 – połączenie Technikum Chemicznego i Liceum Medycznego w Zespół Szkół Chemiczno-Medycznych
1979 – nadanie Zespołowi Szkół imienia Marii Skłodowskiej-Curie
1991 – utworzenie III Liceum Ogólnokształcącego
1992 – otwarcie nowego kierunku – Technik ochrony środowiska
1993 – powołanie 2,5-letniego Medycznego Studium Zawodowego – wydział pielęgniarstwa
1995 – likwidacja wydziału analityki medycznej przy Medycznym Studium Zawodowym
1995 – utworzono filię III Liceum Ogólnokształcącego dla młodzieży niepełnosprawnej
1996 – likwidacja Liceum Medycznego
1999 – przejęcie filii III Liceum Ogólnokształcącego przez księży salezjanów
2000 – 2003 – w skład Zespołu Szkół Chemiczno-Medycznych wchodzi:
Technikum Chemiczne z kierunkami:
- technik analityk
- technik ochrony środowiska
Medyczne Studium Zawodowe z kierunkiem:
- pielęgniarstwo
III Liceum Ogólnokształcące
2004 – szkoła przyjmuje nazwę Zespół Szkół Chemiczno-Medycznych i Ogólnokształcących, w skład zespołu wchodzą:
4-letnie Technikum Chemiczne z kierunkami:
- technik analityk
- technik ochrony środowiska
3-letnie III Liceum Ogólnokształcące
2-letnia Szkoła Policealna nr 1 i Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 1
- technik farmaceutyczny
- technik masażysta
- terapeuta zajęciowy
- ratownik medyczny
- opiekun medyczny
2015 – poszerzenie oferty kształcenia w Technikum nr 1 i Szkole Policealnej nr 1, rozpoczęto kształcenie na kierunku technik ortopeda i higienistka stomatologiczna
2018 – aktualnie Technikum nr 1 kształci na kierunkach technik analityk, technik ortopeda
Szkoła Policealna nr 1 – rozpoczęto kształcenie na kierunku:
- technik elektroradiolog
- technik masażysta
- higienistka stomatologiczna
Szkoła Policealna dla Dorosłych nr 1:
- opiekun medyczny
